Ne kadar müþkül bir durumdasýn kalbim, O ayaklarý üstünde duran adama ne yaptýn, Lakin gözlerim ondan önce kadýný arýyor, Unutan, öldüðünü varsayýp rahatça uyuyabilen kadýný, Ne kadar güçsüzmüþsün ki kabullenmiþsin, Vazgeçiþi, hüzünleri, Sonucunda doðmaya devam eden þiirleri, Peki kimin kulaðýnda bir týný, Kimin ciðerlerinde bir sýzý, benden baþka, Kimin için varla yok arasý, Yarýnda böyle aranmaya, Gölgeleri bile benzetmeye, Geçmiþin acýlarýna meyletmeye devam edecek misin? Bitti dediðin yerden; Daha fazla hýrsla ve çaresizlikle baþlatacak mýsýn? Aþk saçmalýðýný! Anýlarýn olsun diye hiç yerine ulaþmayacak mektuplar yazacak mýsýn? Söyle bana, yüksek sesle söyle hadi! Þimdi göðsün parçalanýp bin renge bürülü; Bin tane kuþ uçsa içinden, Þakýsa kelimelerini penceresinde, Ettiðin dualar, bastýðý yerlerde çiçekler açtýrsa, Deðiþecek mi, umursayacak mý? Daha yüksek sesle, baðýr hadi! Melekler uykularýna üflese, Dile gelip aðaçlar, söylese hâlâ sevdiðini, Mutlu baþlangýçlar, mutlu sonlar, Mutlu bir tebessüm emaresi alabilecek misin? Þimdi gýrtlaðýn yýrtýlana dek hatýrlat kendine! Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.