Belki bilmek istersin sen gittin gideli onda hiçbir þey eskisi gibi deðil
sana dair mavi hayaller griye pembe düþler yerini siyaha brakmýþ yani tanýdýðýn o adamdan eser kalmamýþ
sabah uyanýnca mesela senden bir günaydýn mesajý var mý diye bakmýyor artýk
o kabýna sýðmaz adam þimdilerde can çekiþircesine sabah gözlerini açtýðý gibi bir kalp aðrýsýyla uyanýyor
özlemin aðýr kütlesi altýnda ezilircesine sendelemiþ olsa da yokluðunu umursamadan kendine yaslanarak ayaða kalkýyor ve sonra ruhunu evde býrakýp seninle gittiði meyhanenin yolunu tutuyor
anýlar da hýrpalamasa yüreðini belki de unutacak seni bahsederken senden titreyen sesi adeta gökyüzünde yankýlanýyor
hadi anlat anlat da açýl desem diline pelesenk iki sözcük dökülüyor o gitti o terk etti herþey bitti diyor ve sonra zehir karýþmýþçasýna nefesine anlatmak istediklerini gömüyor içine
olur da çýkýp gelirsen býrak kendi haline gitme üstüne öylesine dolu ki seninle dokunsan kanayacak kadar sessiz ve suskun
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.