Ben affettim seni merak etme Affetmek büyüklük diye öðrettiler bize
Kýrýlan kalbime bir dikiþ daha attým sildim tüm g’özyaþlarýmý bir tebessüm astým çehremin gül dalýna topladým yeniden c’esaretimi ben olmaktan verdiðim kaçýncý tavizle yine giyindim üzerime güçlü gömleðini
Ben affettim seni merak etme Affetmek büyüklük diye öðrettiler bize
Yutkundum yine defalarca hesabýný bana kestiðin ne varsa ödedim gýk demedim bir kere söyleyecek tüm sözlerimi yuttum dik dur dediler eðilme .. eðilmedim ayakta duracak mecalim yoktu yine de tutundum
Ben affettim seni merak etme Affetmek büyüklük diye öðrettiler bize
Kýrýlmasýn hatrýn diye paramparça oldum da yine de sustum topladým can kýrýklarýmý tek tek d’aðladým.. kimse duymasýn diye feryadýmý sýktým yine diþlerimi gülümseyerek
Ben affettim seni merak etme Affetmek büyüklük diye öðrettiler bize de .... büyük olmak ister miydim sormadýlar bile.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hatice Kılınç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.