Ah!. Gönül
Ah!.. Gönül
Gönül benim senden þikâyetim çok
Ardýna takýpta sürüklüyorsun
Meçhule giderken ben düþe kalka
Periþan halime gülümsüyorsun
Rakipsin hasýmsýn, sebebin ne ki
Bu azamet nedir ederin ne ki
Kaç ayarsýn söyle deðerin ne ki
Kantarda kendini “aðýr”lýyorsun
Savcý Hakim Cellat.. Sýfatlar senin
Duyulur duyulmaz feryatlar senin
Maþuk’a malolan isnatlar senin
Âþýk’ýn halini hiç görmüyorsun
Atsam atýlmazsýn tutsam tutulmaz
Garibi kül eder kendi yakýlmaz
Þýmarýk çocuksun öylesi haylaz
Kulak verip beni dinlemiyorsun
“Alçak” desem sana kýymet katýyor
Bu nasýl terazi nasýl tartýyor
Ömür tükettikçe bedel artýyor
Sen ise tek kuruþ ödemiyorsun
Helal olsun sana eyvallah gönül
Ýradem saðlamdý.. Etti tevekkül
Ne ateþ býraktýn ne bir tutam kül
Bir türlü sebebi söylemiyorsun
Daðý tünel ettin çölleri sebil
Mecnun’lar Ferhat’lar en büyük delil
Eline her geçen zelildir zelil
“Âdem’e” gözyaþý döktürüyorsun
(Kadir Albayrak)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.