NE FAYDA
Bu gözler ki sinemden kederli yaþlar döker
Çaresiz kalýr zaman umut etsem ne fayda
Þu ruhu bedenimden hoyratça alýp söker
Ruh acýya ram olmuþ umut etsem ne fayda
Tükendi kelimeler, dil sükûta büründü
Ateþ-i hecrdir yakan , özde ahzân göründü
Sanki makberdir leyâl, cismim gamla arýndý
Hayal edip düþlesem umut etsem ne fayda
Elem sirayet etmiþ, bu can bahtiyar olmaz
Her savaþ bir yenilgi, hayal gerçeði bulmaz
Beyhude geçer ömür, beþer kýymetin bilmez
Tüm hakikat aþikâr, umut etsem ne fayda
Zihin melâl denizi, beden desen tâkatsiz
Solmuþ bütün Gülþen’ler, gönül baðý hasatsýz
Ruhu ölmüþ bedenler yaþar amma hayatsýz
Þu ahval de yarýna umut etsem ne fayda
Hatice Olkuner
Üstadýn kaleminden
Melâl sardý beni bil ki dardayým ey yâr
Bedenim de isyan ruhum eyledi firar
Gönlü küsmüþ yârin dili ayrýlýk sunar
Yalvarsam yakarsam, umut etsem ne fayda
Sözle yaraladým o yâri yâr küsmüþ belli
Mektup saldým yâre, haber vermiyor teli
Gördüm ki o yârin bana kalmamýþ meyli
Aðlasam yansam da, umut etsem ne fayda.
Kul Seyyahým yandý, üzgün hasta bi çare
Davetim daim haneme o nazlý yâre
Bu kederle zor yaþamak, girerim kabre
Anlatsam derdimi umut etsem ne fayda..
.................................................Kul Seyyah
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.