Dalgalarým deðsin diye eline,
Tam da þimdi deniz olasým gelir.
Esip seni sarsýn diye beline,
Rüzgârýn yelini çalasým gelir.
Denizmiydi köpüren, yoksa için mi,
Bu hoþluk ödül mü, söyle suçun mu,
Peþinde sürünen fazlan göçün mü
Yorulma sen, benim alasým gelir.
Yanan bu sahilin ateþi sönse,
Erise üstünden tuzlarýn inse,
Tek bir damla düþse, göðsüne konsa,
Dokunup yavaþca, silesim gelir.
Sarýsýn Ýstanbul siyahýn gizli,
Alýmlý endamýn tümsekli düzlü,
Tavrýn sanki bana, cilveli nazlý
Kýrýk düþlerine dolasým gelir.
Tek gözüm kusurdur,sözüm kabahat,
Seni nasýl gördüm, neydi izahat
Kaným çýktý bine, bir görsen kaç kat.
Deme Birisi’ne, bölesim gelir.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.