Yükümü suya attým, ey gözleri sürmeli! Artýk gönül teknemi, limanýna sürmeli. Sensiz mavi düþleri, zindanlara sürmeli. Sonra da üzerine, kapýlarý sürmeli...
Ýbrahim Halil MANTIOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
tövbeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.