"Ýçimde ki deli ile dýþýmda ki ben-in, savaþlarýndan yoruldum. Ölsem de kurtulsam mý? diyorum... Benden habersiz, benliðimi ele geçirmesini istemezken hiç bir þeyin, sana usul-usul teslim ediliyorum. Aklýmdan silmeye çabaladýðým, her saniyede, içimde bir parça alevleniyor. Yanýyorum sebepsiz. Ýlk defa böyle oluþumdan mý nedir, kurtaramýyorum kendimi, seni düþünmekten. Her olumsuz hali aklýmda canlandýrarak, soðutmaya çalýþýrken, kalbimi senden, uzaklardan baktýðým, bir resmin, ne varsa silip-süpürüyor benden. Ayrý dünyalarýn, ikiz yaratýlmýþ ruhuyuz, birleþmemiz gerekir anladým. Ýnandýðým, inanmadýðým, arayýþ içinde olduðum her ne varsa, sende, seninle... Yoruldum belirsizlikten. Ya kayýp olayým göðsünde, ya da allah kayýp etsin seni bende... __þairþizofren__
Sosyal Medyada Paylaşın:
şairşizofren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.