Siyah gül. ( Halfeti gülü )
Gördüm ki esiyor dalýna doðru,
Saba rüzgarlarý öper yüzünü.
Ýmbikten süzülür açmýþsýn baðrý,
Sarýlýr belinden bozar pozunu.
Düþme akýntýsýna, kuru bir heves,
Açma yapraðýný, alma bir nefes,
Seni peþinden sürükleyen bu ses
Alýr dudaðýndan, keser sözünü.
Sen yabancý elsin, açma oraya,
Siyah gülüm artýk bürün karaya,
Çare ol kanayan sen bu yaraya,
Ayrýlýk doldurma, silme izini.
Daha durma kapan, gel usul usul,
Beni dertten kurtar, bitsin bu fasýl.
Halfetim, kara gülüm dön de gel asýl.
Helal et hakkýný, sarstým özünü.
Sen ki çiçeksin bir nadide gülsün,
Sal örgülerini bi tamam olsun,
Mehtaplý geceler arayýp bulsun,
Yanaþsýn Birisi tuzunu silsin.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.