Durmadan yanmış gönül

Þu umuda dair ne varsa yansýn
Kopsun bin yerinden artýk býraktým
Vurun kör hançeri kanarsa kansýn
Mutluluk gözünde ben hep çýraktým

Eza, cevri cefadan baþka ne gördüm
Bir tebessüm için gayret ha gayret
Çile tezgahýnda bir ömür ördüm
Hâla bana yaþa gül diyor hayret

Yýllarca boþuna didindim durdum
Düþünmem, konuþmam hep suçtu her þey
Pembe düþlerimi zamansýz kurdum
Yal-ý bal deðil ki zehirden bir mey

Ýniltim duyulur sazýn telinde
Nota vuran mýzrap merhemim olmaz
Yaralý bir kuþum felek elinde
Azýðým yokluktur hiç çilem dolmaz

Yüreðim toz duman etraf sanki çöl
Aç bir ýrgat gibi sarhoþ gezerim
Sahralarda düþmüþ uðradýðým göl
Derdi dilim dilim çiðner ezerim







Sosyal Medyada Paylaşın: