BabaM

babam.

ben kin büyüttüm
nefret yataðým yorganýn oldu
çiçekler bana gülümsemedi balkonlarda
gelmedi kapýlardan yemek kokusu
beni ben büyüttüm kýrlangýç göklerinde baba.

koca þehir
Gövdemden büyük pabuçlarým
Gri duvarlarýn gölgesinde
Oyuncaklarým, on iki eylül potinleri iken
Karma ortaokulunun mapushane duvarýna kahrolsun koministler diye yazarak büyüttüler beni baba

imrendim babasý olanlara
belki annenin ne olduðunu bilmeden büyümek
soðuk elleri donuk bakýþlý demir yürekli adam etti hayat
hayat denilen yosun tutmayan su
Karýncalarýn not defterine yazdýðým þiirler
Çocuk dergilerinde yer alýrken.
SEn yoktun baba...

harflerin demir imlâlarýn aliminyum bakýr olduðunu
oniki yaþýnda enjekte ettiler bana
ondandýr göz pýnarlarýmýn kuruduðu.
Ondandir topraða düþmeyen damla


þimdi seni ugurluyorum baba
sakin olaki seni sevmediðimi demeden
en azýndan babam var diyordum
en tufanlý anlarýmda...
anladým baba yoruldugumu anladým.


þimdi senin toprak yorganýn
ben gelirsem yudumlarýz gõksuyu
sen beni býrakmazsýn deðil mi baba...
tutarmýsýn ellerimden
balýk tutmadan dönerken



Sosyal Medyada Paylaşın: