kendimi büyütüyorum bu þehirde irkiliyorum önce bir vapur düdüðünde titrek sesimi hor görüyor martýlar pas tutmuþ duygularým kendimi aramaktayým yeni bir rüya görecektim ölüm ve acýlar uzak kalacaktý yürüyorum çarpa çarpa þehrin saðýr sokaklarýnda aþka cesaret bulamadým sendeleyip duruyorum ne hülyam kaldý ne de düþler bilet sizim iskelede vapurlar da almýyor beni ümitsizce yürüyorum piþmanlýk kurþunlarý ile kirli bir nehir gibi akýyorum rüzgara taþýtýyorum kendimi..
mustafa kaya 30.09.2023 / Çengelköy Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.