Nefsi yaratmýþ Rabbim “Sen kimsin ben kim ?” demiþ,
“Sen, sensin; bende benim” küstahça cevap vermiþ.
Atmýþlar cehenneme, yetmiþ bin sene yanmýþ,
Hiçbir þey deðiþmemiþ, ona her þey güman mýþ.
Yetmiþ bin sene daha, aç ve muhtaç durumda;
Nihayet yola gelmiþ, kalmýþ da uçurumda.
Kerhen “Sen, benim Rabbim, bense aciz kulunum”,
Demiþ acze düþünce, ben periþan çulunum.
Ýþte bu günler onun, burnunu sürtmek için,
Ben aciz sen ganisin, Rabbim dedirtmek için.
Ayrýca fakir zengin, bir oruç sayesinde,
Sabýr ve tevekkül var, orucun gayesinde.
Saðlýk, sýhhat, afiyet, içinde barýndýrýr,
On bir ay yorgunluðu bir ayda arýndýrýr.
Günahlara kefaret, severek tutulursa,
Kula hakiki bayram, onlardan kurtulursa!
Hele Rabbin rýzasý, oruçluyla beraber
Her ümmete farzdý bu, Kuran’da verdi haber.
Kendisinde gösteriþ, olmayan bir ibadet,
Tutalým hep beraber, bulalým çok saadet.
Rabbim muvaffak kýlsýn, sevabý kat kat oruç!
Nasip olsun huzura, dostlarý ile huruç…
...Salih Yýldýz...18.09.2008
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.