Az bilir çok yanýlýr, kul kul ile sýnanýr. Kendi bin söyler,ama bir söze alýnýr. Sevinince yüzü mutluluða boyanýr. Ýþler iyi gitmeyince boynu bükük dolanýr. ÝNSANDIR....
Ýster ki hayat olsun rengarenk gül bahçe, Sevgi var olmanýn adýdýr HAK deyip sevince. Hep kendi baþardý sanýr hemen taktir edilince. Oysa ki ömür imtihandýr, bir karýþýk bilmece. ÝNSANDIR...
Kimi dert eder mutsuz olmaya bahane yeter. Kimi bin sýkýntý içinde yine temiz yüzü güler. Nasýl yaþarsan yaþa bu gençlik elbet biter. Bir mezar taþýna bir isim bir Fatiha yeter. ÝNSANDIR...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nermin Taşkın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.