Varlık içinde yokluk.
23.11 29 09.2023
Sormuyorlar neyin var diye...
Ben cevaplayayým öðrenin diye.
Hiç bir þeyim yok benim...
Hayata karþý enerjim yok,
Sabaha uyanmaya mecalim yok.
Herkes sevdiðine sarýlýp dinlenirken
Benim sarýlacak bir yastaðým bile yok.
Sevdiðim bir adam yok.
Beni seven yok.
Kafamý koyacaðým bir omuz,
Ruh halimi deðiþtiren bir söz yok.
Aðlýyorum içim dýþýna çýkana kadar,
Ama deðiþen hiç bir þey yok.
Yüreðim yoruldu teri gözümden akýyor,
Aðladýðýmý gören, duyan, bilen yok.
Dua ediyorum elimden bir tek bu geliyor,
Onun da gözle görülür cevabý yok.
Her gün bir þeylerden vazgeçiyorum
Dün de canýmdan vazgeçtim
Sonuna kadar demiþti bir þarkýda sanatçý
Canýmdan vazgeçmeye bile takatim yok.
Olsun, geçsin, bitsin gidelim diyorum
Onun da yüreðime bir tesiri yok.
Kendimi Þahin Doðan Kartal gibi arabalarýn arasýnda kalmýþ,
BMW gibi hissediyorum,
Gücüm var, yeteneðim var ama
Kullanacak yerim yok.
Kendimle barýþmaya çalýþýyorum
Bu böyle gitmez diyorum,
Keyfim ve kahyasý ile kendimin
Savaþý bitirmeye hiç niyetleri yok.
Bir gün bu dünyadan gerçekten kendi isteðimle göçeceðim.
Çünkü hiç iyi deðilim...
Sözler sarf etmenize,
O güzel sözlerinizi bana gerektiði zaman akýtmadýðýnýz için,
Þimdi akýtmanýza gerek yok...
Ben göçtükten sonra, hiç yokmuþum gibi davranýn.
Benim gibi birinin hatýrasýný yaþatmaya da hiç lüzum yok...
11.24
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.