Nemli gecemin sabahýný bekledim Güneþ kurutur diye ýslak yanlarýmý Bilmezdim ki yaksa da kurutmazmýþ Ýçime akýttýðým gözyaþlarýmý
Hangi mevsim geri getirir bilmem Ufukta özlerken kaybettiklerimi Rotasý aþk olan trene binsem Beni beyaz diyara götürebilir mi
Adým adým bana gelirken musallam Baktýðým herþey siyah ve tonlarý Beyaza hasret parmaklarýmý Bir çocugun balonuna dokunsam Gözündeki umut beni diriltir mi
Neresinden tutsam çürük dünyanýn Umutlarým elimde kalýr Ve artýk anladým, inandým ki Gölgesi bile insandan utanýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Ayaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.