GÜL YAĞMURLARI

Nur-u Dilâra, Muhammed Mustafa(sav)’ya…

Dünyaya geliþinle Mekke nura gark oldu
Ýnkâr çöplüklerinde zakkumlar bir bir soldu

Þereflendi seninle, kâinat geldi aþka
Nurundan nasiplenen gayri ne ister baþka?

Çölleþen yüreklere gül yaðmurlarý yaðdý
Kâinatýn serveri göklerden rahmet saðdý

Kurtuluþ aðacýnda tutacak dalýmsýn sen
Küfre karþý panzehir, petekte balýmsýn sen

Nabzýmýn atýþýnda seni sayýklar dilim
Getirdiðin nizamý inkâr edemez ilim

Gözyaþýyla suladýk býraktýðýn gülleri
Adýný anar her gün Ýslam’ýn bülbülleri

Sularý tutuþturur içimizdeki hasret
Ýslam’ýn ikliminde silinip gitti nefret

Kurþundan daha aðýr yüreðimizde hicran
Sen yoksun ya ey Resul, dünya mümine viran

Ýntizam sürünürken cüce devi yutuyor
Bu çaðýn vampirleri Hakk’a kafa tutuyor

Sonsuzluk bestesini saklýyordun sesinde
Saadetin týlsýmý boy verdi nefesinde

Kalpler katran karasý, kör vicdanlar kudurdu
O ki Hakk davasýnda elif gibi dik durdu

Ayýn on dördü gibi karanlýklara doðdun
Mazlumun güldü yüzü, kalbi sevince boðdun

Bu dünya gurbetinde özleminle kavrulduk
Yolundan uzak düþtük, uçuruma savrulduk

Sen Medine’ye göçtün biz nereye göçelim?
Nurlu oluklarýndan ab-ý hayat içelim

Belki dönersin diye gözler ufka kilitli
Ýslam’ýn yarýnýndan inananlar ümitli

Sen yoksun ya ey Nebi gönül hanemiz viran
Mahþerin sýcaðýnda dile bizlere aman

Müebbet çilelere gebedir kýrýk kalpler
Ayrýlýk nöbetinde çöker yüreðe keder

Vuslat yok eder ancak yürekteki sýzýyý
Kimler silebilir ki alnýmýzda yazýyý?

Hüzün denizlerinde dalgalara tutulduk
Sýðýndýk gül bahçene, fýrtýnadan kurtulduk

Esir-i aþkýn olduk gönül sensiz tarumar
Ýklimimde güneþ ol, ruhuma gelsin bahar

Ne çok görmek isterdik mübarek didarýný
Söndürür gül nefesin cehennemin narýný

Gönül göðümüzde ay, yýldýzsýn gecemize
Sözlerin þafaðýnda nur oldun hecemize

Zikreden kalpte nabýz, damarýmýzda kansýn
Ýlkbahar kadar diri, sen candan özge cansýn

Sözlerin saðnaðýnda cevap soru içinde
Yaratýlýþýn sýrrý nedende ve niçinde

Rüyalarýmýza gir karanlýk gecelerde
Nazarýmýza engel gözümüzdeki perde

Seccadeler ýslandý gözlerimin neminden
Dilim tutuldu ey Hakk, ayrýlýk mateminden!..

Yürekteki yangýný söndürür teslimiyet
Keyfiyet boþluðunda manasýzdýr kemiyet

Ýzinden gidemedik dövün ey kalbim dövün!...
Ahir zaman ümmeti o gül yüzlüyle övün!...

Mum misali yanarken yüreðimin çýrasý
Nurunla hayat buldu arzla arþýn arasý

Ey kâinatýn nuru erteleme baharý!...
Zulmetin gölgesinde baþa taç et neharý

Güzeller güzelinin ruhu sýrattan ince
Ümmet karalar giydi göze perde inince

Firakýn acýsýna bu can nasýl dayansýn?
Yüzler kýzýla inat, gül rengine boyansýn

M.NÝHAT MALKOÇ
(18 Mart 2009/Trabzon)

Sosyal Medyada Paylaşın: