UZAK DURSUN BENDEN
Dayadým’ da sýrtýmý, dað ile taþa.
Boðuldum gözümden akan þu yaþa.
Umutlar baðladým, hayale düþe.
Uzak dursun benden, o zalim kullar.
Yüreðimi yaraladý, zehirli diller.
Kime güvendimse, hepsi el oldu.
Yüzüme gülüp’ te, sýrtýmdan vurdu.
Kýrýldý dallarým, güllerim soldu.
Uzak dursun benden, o zalim kullar.
Beni benden etti, zehirli diller.
Kime can dedimse, hepsi el oldu.
Daha taze fidan’ idim, dalýmý kýrdý.
Sinsice yoluma, tuzaklar kurdu.
Uzak dursun benden, o zalim kullar.
Baðrýmý daðladý, zehirli diller.
Haktan, Hâkikât’ tan, uzak duramam.
Mevla’ dan baþkasýndan, medet umamam.
Vefasýz olanlardan, derman aramam.
Uzak dursun benden, o zalim kullar.
Ömrümü mahvetti, zehirli diller.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhlis sünbülcü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.