Yaþlandýn ve öldün, Kelimelerin, dilinin kýlcal damarlarýnda kurudu, Dudaklarýnýn arasýndan tiz bir sessizlik döküldü, Susuzluðun sevgiyeydi biliyorum, Hiç yudumlayamadýn, Hiç ögrenemedin tadýný, O diye baþka þeyler içirildi; Yalanlar geçirildi kursaðýndan, Yaþlandýn ve öldün!
Fikirlerin; bitli, hasta yorgun bir köpeði, Boðulana dek güldürdü, Sen yine de umutlarý, hayalleri çaresizce sürdürdün, Kalbinin sesini duyabilmek için en derin kuyulara indin, Kimsesizliðe, hiçliðe, Ýki büklüm acý içinde, Bakakaldýn yitip giden o malum gençliðe.
Bir bahar esintisini saçlarýnýn arasýnda gezinirken tezahür ettin, Çocuksu sevincini hatýrlamak uðruna, Tasarruf ettin anýlarýndan, Daha kuvvetli sevebilmek için, Söküp attýn arzularý vücudundan, Senden geriye bir hayalet bile kalmayana dek, Kanattýn, kanattýn ruhunu, Gözlerine: Etten kemikten yalan olan kadýnýn gözlerine, Bir kez daha bakmayý diledin, Bekledin neyi beklediðini bilmeden, Sabah akþam, uykusuz huzursuz, Sevinçle, hüzünle, Kuluçkadaki kuþlar gibi, Aþýnmýþ çatlamýþ taþlar gibi, Teknesiz, sandalsýz limanlar gibi, Paslý, çýplak iskele babasý gibi, Gerçek hisleri düþleyiþin lanetindi, Birden, hemencecik, ansýzýn, Yaþlandýn ve öldün. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.