’Nerde miyim ben þimdi? Kalbinin en derin yerinde, sakladýðýn giz; Hayal kurarken, el-ele dolaþtýðýn ceset, kayýp olduðun maviler benim. Ne zaman, ruhuna bakacaksýn. Nerede miyim ben þimdi? Aklýnda, fikrinde, tüm hücrelerinin en ücra köþelerinde. Ne zaman, itiraf edeceksin, içindeki yangýný, aynada gördüðün bana. Nerede miyim ben þimdi? Aklýný veremediðin her iþte, mutsuz uyandýðýn her günde, kendini eksik hissettiðin her muhabbette, tadýný alamadýðýn, tatsýz tutsuz gelen her lokmandayým. Ne zaman, kavuþup tamamlanacaksýn. Nerede miyim ben þimdi? Kan-ter içinde uyandýðýn her rüyanda, kafaný daðýtmak için, dinlediðin her þarkýda. Tekrar-tekrar okuduðun, sana yazýlmýþ tek þiirin her harfinde ben varým. Ne zaman, þair’inin daimi ilhamý (kadýný) olacaksýn... __þairþizofren__
Sosyal Medyada Paylaşın:
şairşizofren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.