BİR GÜN ÇEKİP GİDECEĞİM...

Bir gün ,
Çekip gideceðim bu yerlerden…
…Ýnsaný hiç kýlan duygusuzluða,
Ölmekten beter yapan acýlara,
Hergün bakmak zorunda olduðum,
Gülecine rastlayamadýðým kederli yüzlere,
Islak gün doðuþlarýnda,
Damlardaki billur tanelerine,
Kedilerin soluk renklerine,
Çatlak horoz seslerine…

Görmekten,
Duymaktan býktýðým için belki de
Bir gün,
Çekip gideceðim bu yerlerden…

Bir gün ,
Çekip gideceðim bu yerlerden…
Vuracaðým kendimi daðlara,
Sabahlarýn alaca karanlýklarýnda,
Kendimi arayacaðým.
Yeryüzünün en yüksek doruklarýnda…
Bir buluta tutunup belki,

Býrakýrým kendimi derin bir okyanusa…
Ne kaçacak bir yerim var
Ne sýðýnacak bir liman…
Dalgalar arsýzca boy atmýþ
Ortalýk toz duman.
Bir hengame dir almýþ baþýný gitmede,
Ýnsanlýk sanki bitmiþ,
Yeryüzü ,.panayýr yeri…


Ne acý,,,
Unutmak geçmiþi..
Ve yeniden dalmak günahlara..
Her günü yeni bir sayfa saysak da
Aldanýþýn izleri,

Kazýnýr içimize…
An gelir patlar
Darmadaðýn eder bizi…
Bitecek.,.bunlarda bitecek
Geçecek,.bu kederlerde silinecek
Ne varsa kalan geride
Bizi biz yapan..
Utanmadan bakabilsek keþke aynalara…
Yarýn ..Belki gelecek deriz de
Iskalarýz elimizdeki tek günü
Yinede yaþanmýþ sayarýz
Sevgisiz geçen ,o günü
Koca bir aldanýþ
Sýrtýmýzda bir çuval piþmanlýk
..Oysa…
Daha gidilecek çok yol var…
Dilimizde acý bir þarký

’HAYDÝ ABBAS.. VAKÝT TAMAM..’..



Turgut Cengiz eylül þiirleri 2008

Sosyal Medyada Paylaşın: