Tebessüm yorgunu

Tam bir þiir saatiydi
Tetiðe dokunup
Çýkýp gittim kentimden
Ve kendimden
Sonsuza dek..

Düþ ve hayal ötesinde kaldý zaman
Öylece býraktým ardýmda


Nasýl gül renkli baþka bir hülya
Kuþlar aðýr aðýr kanat çýrpýyordu
O sonsuzluðun içinde
Dogum öncesinde bir ýrmak
Þýrýl þýrýl sancý çekiyordu

Nevi þahsýna münhasýr
Iki yarým hilal
Ada þeklinde

Ortasý boþluk
Ve o boþlukla
Hatýrlanmak dýþýnda hatýrlamak diye bir sey yok

Nasýl olur tanrým
Hatýrlamýyorum bir þey

Uzaklardayým
El sallansa göremem
Yazýlsa okuyamam
Gülseler göremem
epey uzaktayým

O an
Beni aklýndan geçiren oluyor
Hissediyorum
Tükenmeden vefa ile tekrar edenlerle
...

Ýþte o vakit ölmüyorum

Cennet oluyor içim
Çiçekler sidelya
Ay dolunay

Rehavet içindeyim

Ah bin selama gülümsemiþ gibi tebessüm yorgunuyum sadece..


Sosyal Medyada Paylaşın: