eY KuŞLaR aLLaH aŞKıNa PuSTeBLuMe üFLeYeN KıZıN SeViNCiNi GeRi VeRiN BaNa

pusteblume üfleyen kýzýn gülüþünü ödünç almýþtým dün
bütün kýrlardaki çiçekler
bütün gökyüzü benimdi
dallarda ötüþen kuþlar
ýrmaklardan akan sular benimdi
opera konserlerinde
gemi turlarýnda hep ben vardým
rengârenk balonlarý
en uzun kuyruklu uçurtmalari da
uçuran bendim
kimsesiz çocuklarýn
sokak hayvanlarýnýn annesi bendim
en güzelinden hayat fragmaný çekecektim bütün gün
ve annemden yadigâr boyasý aþýnmýþ yeþil tahta sandýða
iliþtirecektim objektiflere yansýyan
paha biçilmez gülüþümü



olmadý
baþaramadým anne
sandýk yine aðlama duvarý
hadi pamuk ellerinle sil sahipsiz gözyaþlarýmý



âhhh kalbim
þu an neden atmýyorsun mutluluðun merkezinde
yine mi bulutlarý taþýyan gözlerinden acýmasýzca
kayýp gitti yýldýz misâli bir ömre bedel sevincin


bugün aslýnda mutluluðun doðum günü pastasýný üfleyecektim
pusteblumeler eþliðinde
bahçemdeki kuþlar , börtü, böcek en sevdiðim þarkýyý armaðan edecekti
balýklarým saatlerdir prova yapýp
özel dans gösterisi hazýrlamýþtý
kargalar aðýzlarýnda cevizlerle havai fiþek patlatacaktý
musmutlusundan iyi ki doðdun diyeceklerdi bana



hüzün acýmasýzca saðanak saðanak yaðarken gözlerime
bir gýdýmlýk hevesim yine ðöðsüme yumru gibi oturdu
yok olup gitti minnacýk masum sevincim



söylesene gurbet gurbet büyüyen kederim
gülmek ömür boyu yasak mý bana .





nagihan
Sosyal Medyada Paylaşın: