ELVEDASIZ AYRILIK!..

Gurbetten sýlaya yârine kavuþurken
Vuslat çiçekleri açar özleminde
Yürek kýpýr kýpýr bahara uyanýr
Karanlýk dünyana mavi yýldýzlar doðar
Mutluluk deryasýnda kulaç atarsýn
Unutursun ayrý kalmýþlýðýn yalnýzlýðýný..

Gözlerinden parýltýlar yayýlýr gökyüzüne
Ýçin içine sýðmaz, taþarsýn mavice
Hayat bir ömür böyle olacak sanýrken
Gözyaþlarýnda boðulursun
Elvedasýz ayrýlýklarda
Yeniden karanlýklarla arkadaþ olursun!..

Sabah olmaz gecenin koynunda sýzlanýrsýn
Uykular ebedi firarda çýkmaz sokak
Ýçli bir Kerime Nadir romaný okursun
En koyu çay demini yudumlarken
Sessizliðe gömülür, içine kapanýrsýn
Baykuþlar tüner dumanlý, dertli baþýna...

Yaþamdan soðuturlar, aþka elveda
Cansýz bir varlýða dönüþür halin
Dudaklarýndan düþmeyen hüzzam þarkýlar
Dertlerine yeni dert katar
Uzanýrsýn boylu boyunca hatýralara
Aðlarken kendinden geçersin!..

Zafer Direniþ
....

Sensiz soluksuz kaldým!
Sosyal Medyada Paylaşın: