baþa dönüyorum bitkin kaldým yürümekten kaderin tüzüðüne göre kederi de yaþadým birkaç çiçek de çaldým hayattan
ve birkaç huzurla gülücük þiirden
gök kuþaðýndan döküldü içim göðün tüm kuþlarý nabzýmdan uçup gidiyor en paslý yerinden gýcýrdýyor zaman geniþ olan ne varsa kendini terk etmek üzeredir
bitiyor sessizlik yýrtýlan bir þeyler oluyor bir yangýnýn izlerinden sürünüp gelir külü ile hüznü
iþte düþüm iþte gerçeðim yüzünden güz akan defnedilmiþ sevinç çýðlýklarý
nisanýn dokusuna ters düþüyorum tekmil veriyorum hazana iþte hikayeme zimmetli bir son
kalbim tutukluk ediyor bölüþmek var ölümü bir kaç sahte i mgeli kalabalýðý körün oðlu karanlýðý ve yalnýzlýðý
kapý çalýyor! kapýda hüzzam bir þarký çalýyor !
belli ki ‘’hiçinci bahar geliyor ey ömrüm gamze gamze ölüver þimdi’’
_boran
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ramazan Boran 1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.