ANLAMAK VARDI
Ne kadar çabalasam da anlatamazdým beni
Çeyrek asra yakýndýr bakarým da gözlerine
Ezip geçerdi bir çýrpýda söylemlerin þu kalbimi
Belli ki çok uzaksýn can veren güneþimizden
Dünya olmak vardý amma, seçim senindi
Þira oldun kaldýn uzak, sana ulaþamazdým.
Baktýn, göremedin de gerçeði biliyorum
Hal budur ya derken ucuz yorumlarý seçtin
Geceyi yorgan bilip sardým üzerime yine
Keþke bilebilseydin gözlerdeki yorgunluðu
Uyurken sen öylesine, kar yaðmamýþ iskelene
Islanmýþtý göz yaþýndan yastýðým, uyuyamadým.
Masalsý rüyalarda gezerken sen, yitik kralým
Hep þu dilden gelmiþti ezan, mahþersi daraltýydý
Her dökülen kelimende, kazýlansa mezarýmdý.
Saðlýk olsun yine varým, çok acýyor sol yaným
Devleþen bir duruþla, edeple bilinenken
Aldýn elimden dümeni, yelkenleri de indirdin
Acýmasýz fýrtýnalarýnda duygularýn savruldum
Yakýn iken gölgen kadar, çöllerde kavruldum
Gül kokmadýn battýn ele, nedir þu kýþa meyilin
Bahar özlem biteviye, beni güze sen hapsettin.
Miskin sanmýþtýn da beni, eleþtirin neden diri
Saatler tükenir iken, sen günleri de eksilttin
Yarýmdýr yaþanan her þey, sözden alýr yönü
Vurma artýk þu þom halle, bal kat biraz dillerine
Kibrinden kurtulmalýsýn, hezeyandan da ol uzak
Kendine bak ve eleþtir, insaf bu iþte nerede
Susuz dereler çaðlamaz, düþmez ise gökten rahmet
Kýramazsan dar kalýbý, acýlar var hem de zahmet
Dedim ya anlamak için duymalar olur mu kafi
Duygu çemberin savrulmuþ, dönüyor öylesine
Gölgen kadar yakýnsýn da esintin hiç gelmiyor ki.
Bir oyun deðildir hayat, kalemini düzelt biraz
Ben yazayým en güzeli, emekle dolsun her aný
Her sildiðin çirkinlikle þafak söksün güzellikle
Bütün özverim sanadýr, senle helen ilkbahardýr
Sazým, sözüm yadigârdýr, bir türlü anlatamadým
Almazsan yükü sýrtýna, beni elbet anlamazsýn.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.