Bir Senfoni

Sensiz geçen her aný öksüzlüðe sayarým
Gönlümün kadehine dolmadýðýn her günü
Gökyüzünde dolaþan yýldýz gibi kayarým
Yetim sayarým inan yaþayamam bugünü

Bulutlar arasýndan çeker alýrým seni
Katýk yapar aþýma yudum yudum içerim
Sen diye kilimlere çizdiðim þu deseni
Nakþedip yüreðime düðüm atýp biçerim

Kanadýna binerek Kaf daðýný aþarým
Karayelim rüzgârým daðlarýn efendisi
Sen estikçe ruhumda ben kendime þaþarým
Sen gönlümün ilacý var mý senin gibisi

Yaðmurlarý dinlerim huzur veren sesinde
Okþarým saçlarýný kýskanýr düþer yaprak
Bir senfoni dinlerim sýmsýcak nefesinde
Sesini duymam için susar gökyüzü toprak

Ilgýt ýlgýt eserim ben rüzgârýn kýzýyým
Seninle dolaþýrým yedi iklim dört bucak
Ben alnýna kazýnmýþ hem ilk hem son yazýyým
Sensiz taþ ile dolsun toprak olsun bu kucak


Sosyal Medyada Paylaşın: