“Zaman deðilde insan geçiyor gibi. Evvela hevesi, Sonra kendisi…. ”Ýçimdeki keþkelerin sesini kýsýyorum.. Ömrünün hâkimi sen deðilsin. Hayatýn en acý hikayesi; heba edilmiþ yaþamlarýmdýr... Bazýlarý insanýn yüreðine dolanýyor, istesende silinmiyor... Göðsünü yarýp gösteremiyorsun, insanlar da anlamýyor iþte. - Geç kaldým, her þeye biraz, kendime çok. Gitmekle kalmak arasýnda bir yerlerde ömür çürüttük.. “Bazen beklemek lazým, en güzeli için... ”Belki de kýrgýnlýðým kendime.. “Ýnsanýn kendini bulmasý çok uzun bir yolculuktur. Bazen yol biter yine kendimiz olamayýz.” - Geç kaldým, her þeye biraz, kendime çok. Göç mevsimi geliyor ; yavaþ yavaþ Göç deyipte gecmeyin. Bir hayattan bir diðerine.. Ve; köþesine çekilmiþ bir ömür.. Vakit tamam ; Göç baþlasýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Noah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.