Bu çaðýn türküsüydü yalnýzlýk. Kimine aðýr bir yük oldu kimine ise hafif bir meþale. Papatyalarý sevdiði kadar insan, insanlarý sevmedi. Gitmek diye haykýrsa da lisan, kalmak kadar özlemedi insan. Belki anlayacak dað baþýnda; yalnýzlýðý . Anlatýlacak sahralar boyu . Çaðlar haykýracak beni, seni ve onu. Kimimiz masum kimimiz mahkum. Sevmek diyecek yaralý güvercin, çaðlar boyu sevmek. Nerede mahzun gönüller ve nerede hýrçýn deniz. Hani bulununca kaybolan insan nerede...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Noah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.