Alın Yazım

Baktýðým yerde yok, hiç aydýnlýk
Gören gözlerime her yer karanlýk
Aliþkinim bedbah ömrümün kahýrlý akþamlarina
Gören gözlerimin görmezlikten geldiði aydýnlýða

Doðduðum gün baþlamiþ çilem
Geldim dünyaya aðlamiþim elem
Yoksa ben çileyi, kederi nerden bilem

Düþmüþüm bir zalýmýn dilene,
Koydu gitti beni yýllarýn eline,
Acýrmý sanýrsýn acýnasý halime,
Yýllarýn çaldýðý alýn yazým,
Koyar mý sanýrsýn seni benden geriye...

Bir ömrü yedim bitirdim,
Ne kaldý ki ömürden geriye...
Düþünmekten aklýmý yitirdim
Alýn yazým bu benim
Sahi ne kaldý ondan geriye..

Artik ömrümün son demleri
Ölümüm onsuz firari
Zaman artýk aðýr aksak
Bu aþkýmýn ona son sözleri

Ýhanet furyasýnda, duygularým sen yaþýnda,
Ömür bu elbet son bulur musalla taþýnda,
Þimdi senden uzaklarda gözlerim karanlikta
Aydinlik ararken buldum kendimi sokaklarda
Aklim firarda, Hayalin var hep aklimda
Ben kacarim o bulur beni cikmaz sokaklarda

Yaziliydi aslýnda herþey
Sen, ben ve ayrýlýk
Baþlarken düþmüþtü dalýndan yaprak
Baþlarken aðlamiþti masum görenen kader
Ateþle oynayan sen ve ben
Aldanmiþtik güneþin cilvesine
Kordu oysaki düþen, aþkýn sillesine
Üzülme sevdiðim, gökyüzü karanlýk diye
Karanlýk artýk içimizde





Sosyal Medyada Paylaşın: