KARANLlK (Gülce- yediveren)
KARANLlK (Gülce-Yediveren)
KAR,ANLlKtýr bu mevsim, yaðar geçer ALDlRMA,
KARANLlK gecelerde, çocuða mum ALDIRMA.
YAK, AMA tütsün Ocak, sen de gir SlRALAN,
YAKAMA gül taksana, olamazsýn SlR, ALAN.
YAZ yazacaðýn ne varsa, âlemi kör BELLEME,
YAZ gününde toprak kuru, boþ yere bað BELLEME.
ASTlM giysilerini, mor üzümlü ASMA YA,
ASTIM hastasý diye, götürdüler ASMAYA.
ELÝN DEYDÝ de düþtü, parça parça KUPASl,
ELÝNDEYDÝ pik asý, karo sinek KUPASI.
SÜRME sen gözlerine, hayret etme DURANA,
SÜRME sürüyü sen, ayýp olur DURANA.
BEN, yanaktaki ben deðil, benden içeri BENÝM,
BEN, benden içeri ben deðil, yanaktaki BEN BENÝM.
Ali Gözütok
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.