Baþýmda eksilmez sisim, dumaným,
Kar altýnda kalan, hayat daðýdýr.
Sýzlýyor bedenim, acýyor caným,
Yüreðime batan, gül budaðýdýr.
Ýnsan olan, elbet olur matemli,
Konuþmaya baþlar, dili sitemli,
Gözleri doludur, yanaðý nemli;
Akýp süzülenler, gam ýrmaðýdýr.
Gah küstüm hayata, gahi barýþýk,
Genç yaþta cemalim, biraz kýrýþýk,
Beynim durgun, aklým karmakarýþýk,
Çözülmeyi bekler, dert yumaðýdýr.
Geleceðe dair hayaller kurdum,
Gurbetin yoluna, kendimi vurdum,
Kurtulmak istedim, çýrpýnýp durdum;
Üstüme serpilen, hasret aðýdýr,
Duygu, düþünceler yansýrken dile,
Kendimi kandýrdým, hep bile bile,
Ölmeden dünyada biter mi çile?
Bu da, þu gönlümün bir meraðýdýr.
Bu dünya her zaman, gamdýr Boztepe!
Velhasýl hayata, yemdir Boztepe!
Eðer soran varsa, kimdir Boztepe?
Serdar ALYAKUT’un, ilk çýraðýdýr…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.