Gençliðimin hazaný kýþým yaz bahara dönseydi, Dört mevsim vefa görenlerden olsaydým, Sümme haþa yaradýldýðýma böyle asi isyankar kul olup, Her gece kýrýk kadehlere esir kalýp içermiydim...
Yýldýzlarla kavgalý tutulmuþ ayýn son þafaðýnda, Üzerime çöken zifiri karanlýða gün doðsaydý, Saðnak yaðmur misali gözlerimden yaþlar dökülmesey’di, Her gece böyle kötü yazýlmýþ kadere ah edip içermiydim...
Her seherin tan vaktinde yanaklarýmda güller açsay’dý, Ruhumun derinliklerin’de mutluluk þarkýlarý çalýnsay’dý, Aþkýn esaretinde olan sazýmý çalan ellerim gücenmesey’di, Ben her gece bir damla mutluluk özlemiyle içermiydim...