Gitti iki gözümün nuru bildiðim hayýrsýz, Keþke mevsimler çalmasaydý ayrýlýk ana, Bir son bahar daha kalabilseydi yaný baþýmda, Narin elleri avuçlarýmda sevda harýyla ýnýverseydi...
Kim bilir kimlerin hangi bir yalana kandý kansýz, Kimlerin kollarýnda yiterecek saf sevdamý, Keþke yarý yolda dura bilseydi anlayabilseydi, Ardý sýra ruhsuz bir beden býrakýp gittiðini...
Anlaþýlan bir daha göremeyeceðim o kalpsizi, Miras kaldý bana viran sokaklarda sabahlamak, Keþke hatýrlaya bilseydi verdiði onca sözleri, Anlýna koyduðum öpücükleri alýpta gitmeseydi...
Neyin uðruna harcadý onca güzel günlerimizi, Soramadým bu kadar ucuzmuydu sevdanýn bedeli, Yazýk banaki yar sanmýþým umursamadan giden ruhsuzu, Bir bile bilse hala kalemimi tutan parmaklarýmýn onu yazdýðýný...
Dönüp gelirmiydi viran saydýðý hazaný deðmiþ sokaðýma, Dayanýrmýydý acýlarla kilit üstüne kilit vurduðu kapýma, Bir demet elvan çiçeðiyle çýk dýþarýya çýk ben geldim diye harkýrýrmýydý, Hasretine solan bedenim kollarýnda bir daha gül misali açarmýydý...