ADÝL RULET
(“adam gibi seviyorsam…” da bu,
“kuyruðum dik ölürüm! ..” diyorsam da bu!)
ne zaman sevgiliyi düþünsem
ellerimde kaybolur elleri…
hayalmiþ, derim.
ne zaman sevgiliyi düþünsem
ellerinde kaybolur ellerim…
güler, geçerim.
düþensem
tut ellerimden, isterim…
hissetmiyorsam parmak uçlarýmdaki sýcaklýðýný,
ölüme gülümserim.
düþensen
tutmak isterim ellerinden…
hissetmiyorsan parmak uçlarýndaki sýcaklýðýmý,
o zaman ölürüm.
söyle þimdi sevgili…
düþen sen mi, ben mi olsam?
tutamýyorsak ellerimizi;
allame-i cihan olsak,
vuslata yanýk iki deli,
eriterek mumdan hayallerimizi
ve bakýþarak manidar;
mavi enginliklere doðru açýlsak!..
ölüm Allah’ ýn emri...
doðum kadar! .. (Ahtual)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.