Sevgiyi mürþit bildik adým attýk bu yola Umutlar veda etti akýp giden sel olduk Hayaller tepesinde geziyorken el ele Kapýldýk bir tufana ayrý düþen el olduk.
Kalkamadýk ayaða bir yel esti savrulduk Göz yaþýna gark olup hamur gibi yoðrulduk Ateþ düþtü sevdaya acý çektik kavrulduk Hasretlik ocaðýnda yana yana kül olduk.
Tek tek söndü yýldýzlar can kokulu gecede Ne sözler ediyorduk bildiðimiz lehçede Sana sevgi sunmuþtum çiçek dolu bahçede Sarýlýp dikenlere açmayan bir gül olduk.
Karanlýktý gök yüzü güneþi doðurmadý Daha veda etmeden gözlerin uðurladý Hicran denen celladý hangimiz aðýrladý Gurur veren iblise köle olduk kul olduk.
Sen güvercin ben turna göklerde uçacaktýk Bulutlarýn üstünden güneþi tutacaktýk Gökkuþaðý renginden birlikte geçecektik Þimþek çaktý vurulduk yere düþen dal olduk.
Hadi bir þans verelim gönlümüz þifa bulsun Gözüm gözüne dalýp koskoca derya olsun Ýçimizdeki kuþku mutlulukta boðulsun Kalemden türkülere ilham olduk tel olduk.
Ýsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem)
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmet Bozkurt DilsizKalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.