Gözlerine Bakarken
Gözlerine bakarken
güneþli bir toprak kokusu vuruyor baþýma,
bir buðday tarlasýnda, ekinlerin içinde
kayboluyorum...
Yeþil pýrýltýlarla uçsuz bucaksýz bir uçurum,
durup dinlenmeden deðiþen ebedi madde gibi gözlerin:
sýrrýný her gün bir parça veren
fakat hiç bir zaman
büsbütün teslim olmayacak olan...
*********
Ben Senden Önce Ölmek Ýsterim
Ben
senden önce ölmek isterim.
Gidenin arkasýndan gelen
gideni bulacak mý zannediyorsun?
Ben zannetmiyorum bunu.
Ýyisi mi, beni yaktýrýrsýn,
odanda ocaðýn üstüne korsun
içinde bir kavanozun.
Kavanoz camdan olsun,
þeffaf, beyaz camdan olsun
ki içinde beni görebilesin…
Fedakârlýðýmý anlýyorsun :
vazgeçtim toprak olmaktan,
vazgeçtim çiçek olmaktan
senin yanýnda kalabilmek için.
Ve toz oluyorum
yaþýyorum yanýnda senin.
Sonra, sen de ölünce
kavanozuma gelirsin.
Ve orda beraber yatarýz
külümün içinde külün,
ta ki bir savruk gelin
yahut vefasýz bir torun
bizi ordan atana kadar
Þair Þiir ve Üstat: Nâzým Hikmet Ran
tr.wikipedia.org/wiki/N%C3%A2...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.