Sorular cevapsız kalmış alaca karanlığında

Sorular kalmýþ cevapsýz
Düþünce yormuþ aklý
Yaþarým meçhul yarýna
Sorma bende sen gibiyim

Akþamýn alaca karanlýðý
Çöktü gökten yere
Esiyor hafiften sonbahar rüzgarý
Yine gece yolcusu gibiyim

Oturdum cam kanarýna
Yarýladým perdeyi
Baktým sokaða yaprak döken aðaca
Gittikçe sessizlik esiyor ruhuma
Sosyal Medyada Paylaşın: