Uzun ve kuru bir yaz gibi dalýnda gül devþirmeyi düþlerken yere çakýldým . Çakýldým sevda sandýðým üfürülmemiþ maþall’ahý nazara deðmiþ özlemlerin eteðine...
Küçük , direngen bedenimle kuþanýp tüm sevme silahlarýmý makus bir galibiyetle yüzleþen bir kadýn gibi bittim hem de...
Ömürlük servetini tek bir dala tutunmaya inanmanýn saflýðýna , süpürge ederek olaðan bir kadýn gibi kadýn bitti...
Uyanmalý þimdi kalkmalý yýlgýnlýk çökmüþ uykularýn eþiðinden süpürüp ölü bir aþký sessizce yasýný tutmalý .
Ruhum yaslar koyu ve kadýn yaslý bir k’adýn gibi yitti...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Alev-i hüzün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.