Anız alevi

Iþýðýný nardan alýp nura yansýtan bu gönlüm,
sevda ateþiyle yanar güneþte kavrulan kiremit misali
içimde muhabbetin volkaný taþýyor gülüm


aþk çöl kuþu gibi bir damla eksilmeden
yüreklerde yaþarken
ben göðsümün kafesinde boðuyorum


sokak jargonu ile lakýrdý eder dýþarýsý ötesi
limon gibi sýkýlýr yüreðim
baðlar kopar tükenir söz
gelmiþle gelecek karýþýr
nabýz gibi atar bu karanlýkta iki çift göz


yüreðimde titreyen aþkla harlanýrým
elimde deðil,
yýldýzlarý gönlüme gömdüm
bulutlarý gözlerime sürdüm sürme niyetine
bundandýr sevgili
bundandýr
içten hýçkýrýklý aðlamalarým


mazi deðil yaþanmýþlýklar elbette
her bir derde ney feryadý gizli
yaþamýn kýlcal damarlarýnda akýyor acýlarým
bundandýr gözlerimin kýzýl rengi
bundandýr
anýlara sýðýndýðým


hayatýn çirkin yüzünü yamadýlar kopan gülüþlerime
kabülsüz dualardayým
dinmedi iniltilerim
dinmedi yar hasretine ölüþlerim


adýmlarým hep sana
emindi ayaklarým sevda dediðim bu yolda
kurgularým sana
sabrým sana
yine sana
hep sana
gel bul beni
zabitler sarsa da dört bir kolda


anýz olur ben yine ben eski bir ben gibi
kendi kendimi yakarým
tüylerim yaðar içime
bakýþlarým sen olur yeniden
seherin yeliyle salýnýr
çið düþer çayýra çime

Sosyal Medyada Paylaşın: