EMEKLÝYÝZ LAKÝN HUZURLU DEÐÝLÝZ, DEVLET BABAYA GÜVENMÝÞTÝK MALEÞET YETÝMÝZ, ACIZ
Emekliyiz, lakin huzurlu deðiliz. Dürüst , çalýþtým, çalmadým , çýrpmadým Yetim hakký almadým, Devlet malýný yaðmalamadým, ah almadým. Lakin huzurlu deðilim, bükülü belim Yüreði yaralý , yaþlý , bir emekliyim
Emekliyim, yok inanýn yaþam sevincim Uykularým firarda, diken üstündeyim. Kime Baba deysem, Anamý sordu Þu zalim dünyada ,acep kimlere güveneyim Sormayýn , çaresiz, harap ve bitap, bir emekliyim Hala kiradayým, yok , inanýn barkým evim
Aldýðým maaþ elektrik su, Telefon ,doðal gaza yetmiyor Güvendiðimiz siyasiler , bizi hiç düþünmüyor Kendilerine kýyak, örtülü örtüsüz götürüyor Emekli zammý denildi mi ,yüzde ikilerde diretiyor. Seçimden seçime , bizleri ancak göre biliyor.
El insaf, , el merhamet ey siyasiler. Yine yapýn yýlýn þaþalý düðününüzü Yine alýn , çocuklarýnýza gemicikler Lakin açlýktan sefaletten, ölmesinler Bizim yetim bebeler,
Býçak artýk, kemiðe dayandý Tahammül kücümüz inanýn kalmadý Duyun, bu çýðlýðý , bu feryadý Bedduaya hazýrlanýyor, bilesiniz Biz tüm emekliler.
18.Eylül. 2008. _________þair 67________ ALÝ CEMAL AÐIRMAN Sosyal Medyada Paylaşın:
şair67 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.