Eylül

yorgun yapraklar arasýndan gülümseyen güneþin bakýþlarýný sevdim
gamzelerimin en çiçekli nergislerini soludu iklimim.
bahar gelmiþ sevgilim!
gözlerimin gördüðü her yere salýna salýna serilmiþ.
aþk aþk’týr boþver sorma ilkini sonunu
ritmimi öyle böyle deðil!
iliklerimin baþýný döndürürcesine hücrelerimin alfabesini hecelemiþ.
sen adýna sonbahar de hazan de
ne dersen de!
ben nefesimi kesen bu mevsimin kýyýlarýný ezberim bildim.
kâinat’ýn çýplak tenine dokunan tutkulu cümlelerine seslendim,
ey gözlerini sözlerime, güz kokan ellerini kalemime þiâr ettiðim Eylül!
hoþ geldin cemrelerimin dördüncü þehrine!
hüznün cemâli demiþler sana
bilmezler mi kýrgýn çiçeklerin dudaklarýný öptüðünü ah görmezler mi!
sevdasý yanýk topraða vuslatý armaðan ettiðini
dök içini yaprak yaprak evrenin aþk-ý dilberi
soyun haydi mum ýþýðýnda dans et!
sana müptelâ olsun þiir yürekli þairler
mýsra mýsra edebiyatýn en kývrak tangosunda aþk ol!
gönüllerin dehlizlerinde hafýzalara kazýnan Mihrimah ol!

Sosyal Medyada Paylaşın: