çeþme’de urla’da ada’daydýlar.
ve mektepli gençler izmir’e döndü.
can yücel sokaðýnda miko
bazý bazý saz elli kýz
kaptan köpek inceden caz
benim yaslý saçlý garson
yaðlý raký peynir beyaz
aklým kaðýt gönlüm kalem
ha bir de þu zor baþýmda
daðlar kadar sevdanla yâr
geçip gitti koskoca yaz
þimdi bir patýrtý ki sorma
cenap bey hâlinden mesut
"oðlum bak topun orda koþ
koþ getir ama aðzýnda tut!"
ahh aklýmda tuta tuta
yorduðum mýsralarým var
nere gitsem de bir sen yazsam
hangi seni nerde yazsam
hem nere baksam bir sen varsan
bu kentte bana her yer dar!
ki ben çok eski bir datça’da
þair’in bizzat evine de gittim.
bahçede sallanan koltuk
çaput baðlý rüzgar gülü
anýlarýn o incecik külü
hava sakin. ölüm tuhaf.
hani þeyy...
tan’lýk huyuma uysam da kalsam
huzurun uykusu kaçar
hem þarap þiþesi onun
koltuk onun rüzgar onun
aðaç onun toprak onun
sükûn... sükûn...
hem de nasýl sükûn
gel gör yabancýnýn önüne
bir kadeh mey bile koymazlar
gene ne varsa billahi
benim yaslý garsonda var.
ama ben senin kor kokunun
sessizliðini özledim
sesinin yâr’lýk telini
elinin en varlýk yerini
iþte bir yerini
bir yemini!
yazmam lazým sabrým çok dar.
ki duramam gayrý ben buralarda
ah izmir mektepli gençlere döndü
þimdi kalksam da gelsem yanýna
kan baðýrdan ak kaðýda döker mi aþký
bir bakýnca gözlerime
bir olup gözlerin ve hisar?
JD
naci en istanbul: ispanyolca. "ben istanbul’da doðdum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.