TOPLUM
Toplumun tutunduðu, tüm ahlak kurallarý,
Yavaþ yavaþ çöküyor; özgürlük sýfatýyla.
Çok deðiþti bu yurdun, körpecik merallarý,
Tilki ve çakallarýn, bomboþ þatafatýyla…
Namus denen kavramý, unutunca insanlar,
Namussuzluk modasý, hemen meydana çýktý.
Bunca yapýlan þeyden, tiksinirken hayvanlar,
Gerçekleri söylemek, hayasýzlarý sýktý.
Batýnýn kültürünü, alacaðýz dediler,
En sonunda aldýlar, hemde hemen bir günde.
Toplumun normlarýný, dirhem dirhem yediler,
Ýþte bakýn bu yüzden, ahlak bugün sürgünde.
Medya denen mecrada, rezil diziler ile,
Aile hayatýný, felç etti þerefsizler.
Tüm bu rezillikleri, tek tek getirip dile,
Söyleyip anlatýnca, suçlu sayýldýk bizler.
Yetiþen her çocuða, ciddi eðitim verin,
Bu yönde her bireyin, olmalýdýr çabasý.
Onlar çocuk demeyin, hassasiyet gösterin,
Dünün çocuklarýydý, günün anne babasý,
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.