Beni bilirsin kesilir nefesim Yüzemem ben hüznün derin sularýnda Düþsem boðulurum tutunamam kirpiklerine Yaðmurlu bir akþamüstü sabýr karasularýnda Dalga dalga gam denizidir gözlerin
Gidecek yer yok bilirim, dönecek de... Ýþte burasý sonun baþladýðý yerdir dediðim... En umulmadýk anda Kulaç kulaç vurgun yediðim Ummanýn durgun körfezidir gözlerin
Kadim haritalarla hece hece aradýðým Tozlu raflar arasýnda asýrlardýr tutulan yasmýþ Efsunlu bakýþlarýnla Bir þiir vakti sýrra kadem basmýþ Sevdanýn üst üste sýrlanmýþ gizidir gözlerin
Solgun fotoðraflar resmi geçidinde Kime sorsam sevdalýsýdýr gülün Bu yüzden biteviye adýný ünlerim gülizarda Kanadý kýrýk mahzun bülbülün Kanayan sesindeki sýzýdýr gözlerin
Em bilmez binbir derdin ortasýnda Bilinen tarihin tarife yetmediði Ýsimsiz ozanlarýn kaleminden Nota nota içime iþleyen elemin terketmediði Izdýrabýn kirpiklerinde çalýnan sazýdýr gözlerin
Kývrým kývrým kaküllerinin arasýndan Görürsem gözlerini, kor olup yanarým Poyraz ile vurulurken bakýþlarýmdan Yüzümü yerden kaldýrýp bir an bakarsam donarým... Zemherinin çarpan ayazýdýr gözlerin
Sükut eder beklerim asýrlar geçsede kapýnda Dað taþ konuþur hali pür melalimden Gözlerimden yiteli beri gözlerin Ben susarým, dil anlamaz halimden Cümle kelamýn ahrazýdýr gözlerin
Nice sarsýntýlara gark oldum Bazen tan yeri aðarýrken bazen gün batarken Gönlüm nice zelzeleler yaþadý Kalbim deprem deprem sana doðru atarken Toz duman arasýndaki enkazýdýr gözlerin
Çýð olup da düþersin üzerime tepelerden Karlar altýnda firaký solurken Gün biter lambalar söner kapanýr yollar Her çýkýþ labirent olurken Tüm yapbozlarýn açmazýdýr gözlerin
Taþ plaktaki dertli ezgiler Kulaðýma çarparken çakmaktaþý gibi Bir ikindi sonrasý Sessiz bir kývýlcýmla tutuþurken bakýþlarýmýn dibi Yüreðimdeki yangýnýn közüdür gözlerin
Kalemler tükenip yazmaz olsada tek kelime Gün aþýrý sýðýndýðým kýraathanelerde Lal olsa da tüm diller Kadim kitaplarýn yazýldýðý yerde Lisaný halimin ön sözüdür gözlerin
Derin vadilerde köpük köpük sel olup Nehirler boyunca coþan Onulmaz bir sevinin peþinde Kan ter içinde koþtukça koþan Gönül atýmýn mahmuzudur gözlerin
Zamanýn girdaplarýnda þafak atarken Umutlarýmý daraðaçlarýna astýðým Yazdýðým þiirlerin satýr aralarýnda Kan revan içinde üzerine bastýkça bastýðým Kanayan yaralarýmýn tuzudur gözlerin
Muhammed Mehmet GÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhammed mehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.