Yitip giden zamanda, Sanki bir Bedeviyim yolunu kaybetmiþ. Serap gören gözlerimi perdelerim. Yangýnlar büyür yüreðimin Sahra’sýnda. Baþtan aþaðý kavrulur bedenim. Çorak dudaklarý mý hangi umut ýslatýr?
Gerçeðin ta içinde, Gerçeklikten uzak düþlerde avuturum kendimi. Eskiyen aynalarýn, kýrk parçaya bölünmüþ, puslu yüzünden , Topla kýrýklarýmý yeniden bir ben, Bir ben olayým.
Hatice Olkuner
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hatice Olkuner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.