NİYAZİ ( Gülce- üç gül)
NÝYAZÝ
Sabah vakti ayný saat, gelir elden her zanaat,
Ýþinde var itaat, geçinirdi kýt kanaat,
Biraz vardý onda inat, bize komþu o Niyazi.
Barýnaðý toprak damdý, büzülerek yan yatardý,
Ýnce narin bir adamdý, onu giysisi yutardý,
Titrek alev, mum yakardý, bize komþu o Niyazi.
Tükenmeyen çile serde, geceleri hep karanlýk,
Gün batýmý perde perde, gölgelenir her fidanlýk,
Her akþamda düþer derde, bize komþu o Niyazi.
Yýllar yýlý garip gönlü, keder acý çile doldu,
Hiç açmadý gonca gülü, açsa bile hemen soldu,
Ne þehitti, ne de gazi, bize komþu o Niyazi.
Ali Gözütok /2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.