FİŞLERDE KÜNYEM

Ýþkenceci þubede,
Kazýlmýþ fiþlere künyemiz,
Kýrmýzý fiþlerde en baþta…
Ýnsafsýz gök kubbede,
Adýmý ezbere okur olmuþ,
Acýmasýz zekisi körü…

Yaðmur yaðsa þimþek çaksa,
Gelir kulaðýma birtanem,
Kinle gýcýrdayan diþlerin sesi…
Dikilir karþýma kurt bakýþ,
Otoyol olur bizim sokak,
Yasaklanýr giriþ çýkýþ…

Kapýmýz sanki demirci örsü,
Vurulur üst üste,
Vicdansýz umutsuz zaferde…
Iþýklar söner,
Perdeler iner,
Komþularda her seferde…

Küfreder anam,
Kendi ana diliyle,
Babam oturur sakin haliyle,
Titrer küçük kardeþlerim,
En küçüðüm caným benim,
Siler gözyaþlarýný eliyle…

Beklerim bilinçle,
Nemrut Daðý gibi baþým dik,
Davetsiz konuklarýný evimin…
Bu konuklar edepsiz,
Hýrpalanýrým sebepsiz,
Direnirim inadýna…

Yorgan döþek divan,
Bulgur pirinç mercimek þeker,
Kalmaz tek bir þey savrulmayan…
Kýz kardeþimin çeyiz sandýðý,
Zar zor alýnan zahiremiz,
Olur toz duman…

1980

Sosyal Medyada Paylaşın: