MAZİNİN İZLERİ...

Çoktan ayýrdýk yollarý; kalmadý bende mecal,
Zaman geçti, yol tükeldi, hadi sen de hoþça kal.
Ne sende var, ne de bende; aþkýmýz kahvede fal,
Zaman geçti, yol tükendi, hadi sen de hoþça kal.

Umudu serptik topraða, damla yaðmur düþmedi,
Sabanlar takýldý taþa, çift tarlayý deþmedi.
Boþa imiþ bunca çaba, yâr gönlüme düþmedi,
Sabanlar takýldý taþa, çift tarlayý deþmedi.

Tabiatýn zýddýnaymýþ verdiðimiz emekler,
Gülde renkler, koku hoþ da, dalýnda diken bekler.
Geçmiþten bir hayâl imiþ aþkta, sevgide zevkler,
Gülde renkler, koku hoþ da, dalýnda diken bekler.

Þimdi kurtulmak vaktidir mâzi denen yangýndan,
Tüm geçmiþi sil gönlünden, koþ gelecek ardýndan.
Kýyma zamanýna yazýk; zevk çýkar hayatýndan,
Tüm geçmiþi sil gönlünden, koþ gelecek ardýndan.


Fatih-ÝST.

Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın: