biliyorum... gideceksin bir sonbaharda

günler geçiyor yavaþ bir þekilde
yaralarým kanýyor acýmasýzca
geçen her saat birþeyleri alýyor içimden
diz çöktüm sevdanýn karþýsýnda
ellerimi baðladýn ýþýk saçan gözlerinle
ben garip,ben öksüz, ben sensizim...

yollarýmý sana doðru çevirdikçe
bana uzak kalan rüyalar var
ilk defa bu kadar korkunç geliyor
sokaklardaki kaldýrýmlar
geceye doðru yalnýz baþýma yürüyorum
aðzýmda serseri bir ýslýk
yaðmurun altýnda sakinleþiyorum
baharlarýmý yitirdim gidiþlerinle
gözlerimi kaybettim
bir pervasýz aþk muhaberesinde
unutulmaya yüz tutmuþ
satýr aralarýnda kalmýþ sevda
bir kaç romantik þarkýda gelir
hayalin, sevdan, özlemin, ve sennn
gözyaþlarým dinmeyecek biliyorum
aslýnda yalvarýþlar neye
bu içimdeki sessiz çýðlýklar
durmadan bu haykýrmalar kime...

biliyorum... gideeceksin bir sonbaharda
aylar eylülü günler ise ölümümü gösterecek
ben virane olmuþ kalbimle
eywallah çeken sabýrýmla
meydan okuyacam hasret denen
gölgelere gizlenen canavara...
Sosyal Medyada Paylaşın: